Het is alweer 2 weken aan Engels praten, het park bezoeken, met dollies spelen, DE cappuccino's missen, elke dag stofzuigen, nieuwe mensen ontmoeten, betalen in ponden en OITNB kijken - later, so here I am again :)

Willow is er ondertussen helemaal aan gewend dat ik hier ben. Het was voor haar even een grote verandering, maar nu is het des te leuker want ze is nu veel meer zichzelf en vaak ook vrolijker en makkelijker. We zijn in de afgelopen week weer een aantal keer naar “the park and the swings” geweest. Het liefst zegt ze tegen iedereen hello en wil ze met iedereen spelen. Op die manier maakt ze snel vrienden in het park en kan ze zich daar makkelijk 2,5 uur vermaken. Ondertussen praat ik met hun ouders of opa’s over de Brexit, gekke Engelse gewoontes en leuke Engelse activiteiten die ik niet mag missen. Zelfs na 2,5 uur wil ze vaak nog niet naar huis. Gelukkig helpen andere ouders in het park daar een handje bij: “You can play with her another time, I think your mom wants to take you home right now”. Uh, ja, bedankt?...

Verder hebben we afgelopen week Bee Movie & How to train your dragon allebei al een aantal keer gekeken (want dit wordt nooit saai toch?). Ze heeft zelfs haar eigen dragon shoes bedacht, die ze het liefst zo vaak mogelijk draagt. En ook is ze helemaal fan van de serie Ben & Holly en van de film Frozen. Geregeld wordt er tussendoor – door ons alle 4 – geroepen: “Elfs don’t do magic, and I’m an elf, tuduuuu”. (https://www.youtube.com/user/theofficialbenholly, enjoy!) En ’s ochtends moet er vaak Nanny Plum haar of Anna of Elza haar gemaakt worden. Kleien en tekenen vindt ze ook heel leuk, en ze was helemaal weg van de tattoo’s die ik meegebracht had. (thanks Roel!)

Nederlands leren gaat goed, ze kan namelijk al hallo zeggen, en vertellen hoe ze heet (als ze zin heeft). Maar haar favoriete woord is toch wel “stroopwafel”, probably omdat ze ook helemaal weg is van deze – zoals ze het zelf noemt – “special treat”.

Maandagavond heb ik samen met Yusra en Ray muziek gemaakt, dinsdagavond stelde Yusra spontaan voor om samen een film te kijken. Ennn, donderdagavond heb ik een stukje van mijn diplomauitreiking mee kunnen maken via skype, wat wel bijzonder was

Mijn mentor heeft een lief woordje over mij gedaan dat ik via skype even bijgewoond heb en verder werd ik constant op de hoogte gehouden door papa, mama, Wim en Rian (thanks daarvoor!), zo kon ik op filmpjes toch nog een aantal mensen uit de vriendengroep hun diploma zien ophalen. Verder heb ik in de avonden en mijn vrije uren het eerste seizoen van Orange Is The New Black afgekeken, probeer ik biologie te leren (als voorbereiding voor de uni) en loopt er een eindeloze zoektocht naar een kamer in Utrecht.

Vrijdagavond had ik afgesproken om met een aantal au pairs in het park in Sevenoaks te gaan avondeten & chillen. Na loads of food ingeslagen te hebben, liep dit toch even iets anders want de bus kwam gewoon niet.. Gelukkig was dit uiteindelijk niet zo erg, want er kwam die avond visite dus Yusra had super lekker gekookt :)

Voor zaterdag had ik met Ray afgesproken om met hem & Willow om 11 uur naar een local festival te gaan. Het brabants kwartiertje is er niks bij, want uiteindelijk zaten we na twaalven in de cabrio op weg naar een dorpje verderop. Voor Willow waren er allerlei activiteiten en verder hing er vooral gewoon een gezellig sfeertje.

Voor de zaterdagavond had Manon (één van de 4 Nederlandse au pairs van vorige week) last minute kaartjes gekocht voor "The Lion King" op West End. Van te voren zijn we even in Hamleys geweest, de grootste speelgoedwinkel ter wereld. Ik raad niemand aan om z’n kind hier mee naartoe te nemen, want dan loop je gegarandeerd met een lege bankrekening naar buiten. Vervolgens hebben we gegeten in “The Secret Garden” bij The Windmill, een pie restaurant met awards voor hun pies en zelfs een eigen youtube account. Met onze stakke planning kwamen we perfect on time aan bij The Lion King. Dit was echt een super mooie musical met fantastische decoren en zang! Plannen om ook naar "Mamma Mia" te gaan zijn al gemaakt …

Om van Londen naar m'n hosthuis te gaan, moet ik eerst 40-60 minuten met de trein en vervolgens nog 20 minuten lopen. Deze laatste 20 minuten zijn na 22.00 uur een soort van spooktocht door de bossen. Niet zo'n amateuristische die we liepen toen we op de basisschool zaten, maar zeg maar zo’n spooktocht waarbij je je constant afvraagt of er ooit nog een einde aan komt. Dat level scary. Vorige week ben ik teruggelopen met een random jongen die ook die kant op moest, maar zaterdag ben ik dit stuk alleen gelopen. Ik heb me toen voorgenomen om voortaan een taxi te bellen voor dat laatste stukje ...

Op zondag was het dan eindelijk zover! WIRELESS! Samen met Manon en Nina, 2 Nederlandse au pairs, heb ik daar gedanst en meegezongen met Jay Sean, Big Sean, Fergie, Jess Glynne, Martin Garrix en Kygo! Super lekker weer, gezellige mensen en mega goede live muziek, wat ons betreft mag dat wel ieder weekend!

Bovendien is het uitzicht tijdens Martin Garrix en Kygo ook niet verkeerd …

Toen ik op het station in Otford aan kwam (van waar ik naar huis moet lopen), zag ik een andere jongen ook die kant op lopen. Taxi’s kosten geld en nieuwe mensen leren kennen is best leuk, dus ik ben samen met hem naar huis gelopen.

Hier is het weer tijd om te lunchen (en om de vaatwasser uit te ruimen), ciaooo!